sms love
خورشید مردد است ، کمرنگ شده / هر چیز که دست می زنم سنگ شده / انگار که حال و روز دنیا خوش نیست / شاید که دلت برای من تنگ شده ؟
سبدی عشق در اندیشه ی من / که پر از گل بدهم هدیه به تو / غافل از آنکه تو خود ناب تری / یک جهان گل بخورد غبطه به تو .
با نگاهم یه نگاهی به نگاهت مینگاهم / که نگاه بر نگاهت زده آتش به نگاهم .
تو آسمون قلبم خدا خودش نوشته / یه لحظه با تو بودن آخر سرنوشته .
چترت را کنار ایستگاهی در مه فراموش کن ، خیس و خسته به خانه بیا ، نمی خواهم شاعر باشی ، باران باش ! همین برای هفت پشت روییدن گل کافیست .
دلبسته ی تو هستم لازم به گفتنی نیست / مهری که با تو بستم هرگز شکستنی نیست .
بعد از این بگذار قلب بی قراری بشکند / گل نمی روید ، چه غم گر شاخساری بشکند / کاروان غنچه های سرخ روزی می رسد / قیمت لبهای سرخت روزگاری بشکند .
خداوندا عزیزم را تو یاری کن / پناهش باش و در حقش تو کاری کن / الهی هرچه میخواهد نصیبش کن / خدا بر لبش لبخند جاری کن .
هیچ خاری در سایه ی گل ، احساس خاری نمی کند ، تقدیم به گل روزگار .
به خدا عشق به رسوا شدنش می ارزد / به مجنون و به لیلا شدنش می ارزد / دفتر قلب مرا واکن و نامی بنویس / سند عشق به امضا شدنش می ارزد / گرچه من تجربه ای از نرسیدن هایم / کوشش رود به دریا شدنش می ارزد .
مثل گل صد برگ شکوفا شده ای / چون ماه چهارده شکوفا شده ای / در آینه ی نگاه من چشم بدوز / تا دریابی چقدر زیبا شده ای .
ای که می پرسی نشان عشق چیست / عشق چیزی جز ظهور مهر نیست / عشق یعنی دل تپیدن بهر دوست / عشق یعنی جان من قربان اوست .
فراموشت نخواهم کرد ، چرا که با وفا هستی / تو در گنجینه ی قلبم ، همیشه چون طلا هستی .
ای دوست ما همانیم که با یاد تو مستیم هنوز / از دوری تو جام به دستیم هنوز / در خلوت خود یاد ما باش که ما / در خلوت خود یاد تو هستیم هنوز .
اگه یه روز با تیر غم به قلبم بزنی ، تویی که می میری ! چون همیشه در قلب منی .
دو دست گرم تو شفای مرگ من است / لبان مست تو شکوه قلب من است / کجا روم به که گویم که یک لحظه / خنده ی تو تمام آرزوی من است .
تو بارانی ، کسی به بارون عادت نمیکنه ، هر وقت بیاد دوست داشتنیه !
تخت سیاه قلب من پر از نوشته های توست / نیمکت چوبی دلم واسه همیشه جای توست .
بلبلان از روی گل مستند و ما از روی دوست / دیگران از ساغر و ساقی و ما از یاد دوست .
کاش باشد یادت ، که کنی یاد ما را / که بدانی یادت ، داده بر باد ما را .
درد یک پنجره را پنجره ها می فهمند / معنی کور شدن را گره ها می فهمند / یک نگاهت به من آموخت که در حرف زدن / چشم ها بیشتر از حنجره ها می فهمند .
گل سرخ و سپیدم کی میایی / بنفشه برگ بیدم کی میایی / تو گفتی گل در آید من میایم / گل عالم تموم شد کی میایی ؟
میدونی فرق عزیز و دلتنگ چیه ؟ دلتنگ کسیه که پیام میده ، عزیز کسیه که پیام میخونه !
بی تو از کاروان عشق ، من جا مانده ام / از شکرانه ی نعمتی چون تو ، در مانده ام .
به حرمت خاطرمون ، به دوری فاصلمون / به تنگی رابطمون ، دلتنگتم ای مهربون .
با تو غزل ستاره ها نورانیست / دل در نگاه تو ، زندانیست / نگذر ز بهار ، باغ احساس / چون بی تو تمام لحظه ها بارانیست .
خدایا چرا برای چیدن یک گل ، منت صد خار را باید کشید ؟
آواز پرندگان مهاجر را بدرقه ی راهت میکنم تا بدانی همیشه منتظر آمدنت می مانم .
اشتیاقی که به دیدار تو دارد دل من / دل من داند و من دانم و دل داند و من / خاک من گل شود و گل شکفد از گل من / تا ابد مهر تو بیرون نرود از دل من .
به خداحافظی تلخ تو سوگند نشد / که تو رفتی و دلم ثانیه ای بند نشد / لب تو میوه ی ممنوعه ولی لبهایم / هرچه از طعم لب سرخ تو دل کند نشد / خواستند بگویند از تو شبی شاعرها / عاقبت با قلم شرم نوشتند نشد .
میفرسیم این پیامک را به دوست / او که صدها خصلت زیبا در اوست / بامرام و با صداقت با ادب / ای پیامک خاک پایش را ببوس .
صدای بهم خوردن بال معصوم فرشته ها می آید ، انگار آمدن تو نزدیک است ، لمس بودنت مبارک !
امروز امیر در میخوانه تویی تو / فریادرس ناله ی مستانه تویی تو / مرغ دل ما را که به کس رام نگردد / آرام تویی ! دام تویی ! دانه تویی تو !
شاید روزی دوباره کنار خوشبختی ها منتظر آمدنت باشم و تو بازهم دیر کنی !
دم اونایی گرم که تو این قحطی محبت ، قلبشون مثل نگاهشون بوی محبت میده .
تو از دردی که افتادست بر جانم چه می دانی / دلم تنها تو را دارد ولی با او نمی مانی / فقط یک لحظه آری با نگاهی اتفاق افتاد / چرا عاقل کند کاری که باز آرد پشیمانی .
کاش باور داشتی در باورم / از نگاه شاپرک زیباتری / با شکوهی مثل خورشید بزرگ / از نسیم لاله هم بی همتا تری / کاش باور داشتی امید من / آتشی سوزنده دارم از غمت / کاش می دانستی ای یکتاترین / تا افق تا آسمان می خواهمت .
فقط گوشه چشمی ار نگاه خدا برای خوشبختی همه ی انسانها کافیست ، تنها به نگاه او میسپارمت !
مرا به دار آویختند که نامت را از یاد ببرم ، چه ساده اند این ساده اندیشان که نمی دانند نام تو حک شده ی قلب من است ، تو رو هرگز نخواهم کرد فراموش .
در قید غمم ، خاطر آزاد کجایی ؟ / تنگ است دلم ، قوت فریاد کجایی ؟ / با آنکه ز ما یاد نکردی / ای آنکه نرفتی دمی از یاد کجایی ؟
بگیر از من تو این دل یادبودی / که تنها لایق این دل تو بودی / هزاران خواستند این دل بگیرند / ندادم چون عزیز دل تو بودی .
اگرچه قلبم برای بودن کوچک است ، اما تو برای همیشه مهمان این خانه ی کوچک باش .
خوشبخت کسی است که شکوه رفتارش ، آفریننده ی لبخند زندگی در چهره ی دیگران باشد ، خوش به حالت ، چقدر خوشبختی !
بیا تا در شب چشمت ببازم صبح فردا را / جدا از تو نمی خواهم ببینم روی دنیا را .
شبی غم با دلم گفتگو کرد / مرا با چشمانت روبرو کرد / دل می گفت که هرگز عاشقت نیست / ولی دست دلم را گریه رو کرد .
جیگر طلا ، یار با وفا ، خوشگل و بلا ، نیسم صبا ، آخر صفا ، نفس هوا ، تکی به خدا !
آه از این دل ، آه از این جام امید / عاقبت بشکست و کس رازش نخواند / چنگ شد در دست هر بیگانه ای / ای دریغا کس به آوازش نخواند .
به قاصدک زندگیت بگو هیچ چیز نمیتونه یادت رو از دلم ببره ، حتی فاصله ها .
در وصل هم ز عشق تو ای گل در آتشم / عاشق نمی شوی که ببینی چه می کشم / با عقل آب عشق به یک جو نمی رود / بیچاره من که ساخته از آب و آتشم / پروانه را شکایتی از جور شمع نیست / عمری است که در هوای تو می سوزم و خوشم .
این که دور دور باشم از تو و نبینمت / جا نمی شود به حجم باورم ، قبول کن / گاه ، پر زدن در آسمان شعرهایت را / از من ، از منی که یک کبوترم قبول کن .
من منتظرت شدم ولی در نزدی / بر زخم دلم گل معطر نزدی / گفتی که اگر شود می آیم اما / مرد این دل و آخرش به او سر نزدی .
دلتنگی چیست ؟ یادگاری از آنان که دوستشان داریم و از ما دورند !
چشمانت زمین محبت بودند و من جاذبه اش را وقتی سیب درخت دلم افتاد فهمیدم .
گلی از شاخه اگر می چینیم ، برگ برگش نکنیم و به بادش ندهیم ، لااقل لای کتاب دلمان بگذاریم و شبی چند از آن را هی بخوانیم و ببوسیم و معطر بشویم ، شاید از باغچه ی کوچک اندیشه یمان گل روید .
گفتی : ما به درد هم نمی خوریم ، اما هرگز ندانستی که من تو را برای دردهایم نمی خواستم .
هرکس ز خدا می طلبد راحت جانی / من طالب آنم که تو بی غصه بمانی .
سلام ، از سردخونه مزاحم میشم ، اینجا یه قلب یخ زده هست که منتظر اس ام اس گرم شماست !
شبها چراغ دلت رو روشن بزار تا فرشته ها راه پاکی رو گم نکنن ، شبهای بی فرشته خیلی سخت میگذره ، مثل روزهای بی تو !
یه چیز میگم بگو باشه ، یه بوس میدی دلم واشه ؟
ناز کمتر کن که من اهل تمنا نیستم / زنده با عشقم ، اسر سود و سودا نیستم / عاشق دیوانه ای بودم که بر دریا زدم / رهرو گمگشته ای هستم که بینا نیستم.
بلبل باغ توام ، مشتاق دیدار توام / غم مخور دلدار من ، تا زنده ام یاد توام .
اشک چشمام جمع شده ، یواش یواش سنگ شده / خبر داری چه اندازه ، دلم برات تنگ شده ؟
آنکه هر شب تا سحر سوزد ز هجرانت منم / آنکه چون پروانه ای گردیده حیرانت منم .
دستت را به من بده تا از آتش بگذریم ، آنان که سوختند همه تنها بودند !
نامه هایم را برای پاره کردن نوشتم ، می توانی بسوزانیشان ، حرف هایم را بی دلیل گفته ام ، می توانی فراموششان کنی ولی عشقم را از صمیم قلب بخشیده ام ، نمی توانی دوستم نداشته باشی !
از اداره ی کشاورزی مزاحمتون میشم ، لطفا به محبتی که تو دلم کاشتید رسیدگی کنید !
ای که با یاد تو در آتش غم می سوزم / یاد من کن که به یادت همه شب می سوزم .
کجایی ؟ همه دنبالت می گردند ، فکر می کنند گم شدی ، بگم تو قلبمی خیالشون راحت بشه ؟
عشق یعنی با تو گشتن هم کلام / عشق یعنی انتظار یک سلام / عشق یعنی دستهای رو به دوست / عشق یعنی مرگ در راهت نکوست / عشق یعنی شاخه ای گل در سبد / عشق یعنی دل سپردن تا ابد .
نمیخواهم قلب تو باشم که با هر اتفاق بشکنم ، میخواهم روح تو باشم که تنها در هنگام مرگ از تو جدا شوم .
دم به دم ساعت به ساعت خواهمت / گر خوشم یا ناخوشم در هر دو حالت خواهمت / گر زبانم را به جرم خواستنت بیرون کشند / آن زمان ای مهربان من با اشاره خواهمت .
واژه ی دوستت دارم برای عظمت و شکوه قلب مهربانت چقدر بی رنگ است وقتی تو سرچشمه ی تمام خوبی ها هستی .
عاشقی چیزی برای هدیه نیست / طرح دریا و غروب و گریه نیست / عاشقی یک کلبه ی ویرانه نیست / صحبت از شمع و گل و پروانه نیست / عاشقی تنهای تنها یک تب است / بی تو مردن در سکوت یک شب است .
تو ناخدای عشقی ، من ساحلی غریبم / لنگر بزن مسافر ، من خاک هر رفیقم .
دلتنگ مباش ، من قلبم را سایه بان دلت کردم و چشمانم را در انتظار دیدنت .
نه چتر با خود داشتی ، نه روزنامه ، نه چمدان ، عاشقت شدم ! از کجا باید میفهمیدم مسافری ؟
صفایی بود دیشب با خیالت خلوت ما را / ولی من باز پنهانی خودت را آرزو کردم .
دوست داشتن نم نم باران است که کم کم می آید و به درازا می بارد ، چه زیباست اگر همواره اینگونه بباریم و ابر همیشه بهار آسمان محبت باشیم .
می خواستم بمانم ، رفتم ، می خواستم بروم ، ماندم ، نه رفتن مهم بود و نه ماندن ، مهم من بودم که نبودم ، این آیینه می شکند و به هزار تصویر تکثیر می شود ، حالا بگو سهم نداشته ام از این همه "تو" کدام است ؟
هرکه در سینه دلی داشت به دلدار فروخت / دل نفرین شده ی ماست که تنهاست هنوز .
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد